<%= BlogTitle %>

مسجد ریگ رضوانشهر

هنوز هم شن‌های روان مسجد ریگ را احاطه کرده که یادآور شکوه و جلال شهر در طی قرون و اعصار گذشته است.
ساختار و معماری مسجد، ستون‌های ستبر آن و وسعت بنای مسجد حکایت از بزرگی و عظمت رضوانشهر در گذشته‌های دور دارد. کویرخشن و بادهای سرخ و سیاه که ویژگی ناحیه خشک و گرم است دست تطاولش را نه تنها بر تعداد زیادی از آبادی‌ها و حتی شهرها گسترده، بلکه بر مساجد و مدارس نیز رحم نکرده و بسیاری را به زیر شن و ماسه فرو برده است. مسجد ریگ رضوانشهر (مسجد ریگ مجومرد) از آثار قرن هشتم هجری قمری است که به علت هجوم ریگ، زمان طولانی زیر شن بوده ولی چند سالی است که از زیر شن بیرون آمده است. در اطراف این مسجد تپه های ماسه ای فراوان دیده می شود.
محراب این مسجد با کاشی کاری معرق تزیین شده است. به فاصله کمی از این مسجد بقایای آثار دیوار و خانه های بسیار قدیمی به صورت مخروبه دیده می شود. ایمان و اعتقاد مردم یزد که سعی در تعمیر و بازسازی مسجدی که تنها گنبد آن در زیر شن های روان نمایان بود باعث گردید مسجد عظیمی مربوط به قرن هشتم هجری قمری در عمق چهار متری خاک کشف گردد. صحن مسجد که زیر گنبد قرار دارد مربعی است باندازه ۶ در۶ متر و از طرف مغرب به بقعه ای که متصل به مسجد است راه داشته است.
این مسجد امروزه در جوار رضوانشهر واقع شده اطراف آنرا شن های روان احاطه نموده است که یاد آور شکوه و جلال شهر در طی قرون و اعصار گذشته است.
ساختار معماری مسجد و ستونهای ستبر آن و وسعت بنای مسجد حکایت از بزرگی و عظمت رضوانشهر در گذشته های دور دارد. بنای مسجد نیز بر سبک معماری شیعی بنا شده که در جای خود سندی معتبر بر بالندگی مذهب شیعه در این سرزمین قبل از رسمی شدن تشیع به عنوان مذهب رسمی کشور محسوب می شود. چنانکه می دانیم در سال ۹۰۷ هجری با تاجگذاری شاه اسماعیل صفوی در تبریز مذهب شیعه به عنوان مذهب رسمی کشور معرفی شد و فتح یزد بدست قزلباشان صفوی در سال ۹۰۹ هجری اتفاق می افتد حال آنکه بنای مسجد به یک قرن قبل از این واقعه باز می گردد.
مسجد ریگ رضوانشهر تا سال ۱۳۶۹ شمسی در زیر شن های روان مدفون بوده و تنها یک قسمتی از گنبد آن و سه قبر کاشیکاری شده نمایان و چشم نظاره گران را به خود جلب می کرد که در سال مذکور به منظور توسل از درگاه ایزدی به جهت شفای یکی از بیماران (مرحوم سید حسین هاشمی مدیر دبستان آزادی رضوانشهر ) و ادای وظیفه مردم رضوانشهر در جمع آوری خاک های زیر گنبد و تمیز کردن آن متوجه می گردند این مسجد در اثر طوفانهای سهمگین گذشته زیر خروارها خاک مدفون شده لذا اقدام به حفاری در اطراف مسجد نموده که با دیوارهای عظیم و بدون سقف مواجه می شوند و شروع به بازسازی می کنند. از مطالب مذکور در کاشی های قبر اصلی معلوم شد که بانی مسجد همین شخص است که در بقعه مدفون است وفرزندش را هم بعداً در کنار او به خاک سپرده اند. ۱- قبر حاجی کمال الدین بانی احتمالی مسجد که در وسط بقعه جای داشت و تنها قسمتهایی از کاشیکاری بدنه قبر بر جای مانده بود و بر دور قبر به خط نسخ خوش بر کاشی معرق ابیاتی به چشم می خورد. ۲ - قبرحاجی جمال الدین محمود بن حاجی کمال الدین حسین بن جلال الدین محمود در سمت چپ و جنب دیواره شرقی به اندازه ۶۸ در ۲۲۰ سانتی متر و به ارتفاع ۵۵ سانتی متر که بر دوره آن به کاشی معرق و به خط نسخ اسامی مبارک دوازده امام و بر حاشیه سطوح آن آیه الکرسی و در وسط گل و بته لا اله الا الله محمد رسول الله کتابت شده و اضافه برآن دربالای سر این قبر کتیبه مستطیل شکلی نصب بوده که توسط غارتگران آثار تاریخی از جا کنده شده و بیرون برده شده است.
در قسمت شرقی بقعه قبر سومی وجود دارد که از هویت صاحب آن اطلاع دقیقی در دست نیست.... البته چند سال قبل با اجرای طرح بازسازی مسجد بقعه ای پیدا شد که در آن ۲۳ قبر کاشی کاری شده نمایان گشت که همگی بدون تاریخ است . در اطراف مسجد هنوز بناهای خشتی وجود دارد که پر از شن بوده و تخلیه نشده است. حدود ۲۰۰ متر بالاتر از مسجد یک آسیاب آبی وجود داشته که کاملا در زیر زمین مدفون است مسجد ریگ رضوانشهر با شماره ۲۴۰۲ توسط سازمان میراث فرهنگی در لیست اثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد ریگ رضوانشهر به عنوان زیارتگاهی پذیرای زائران از سراسر استان و استان های همجوار در طول هفته خصوصاً شبهای جمعه است و هر شب جمعه دعای ملکوتی کمیل با عظمت خاصی انجام می گیرد. هنوز هم اطراف این مسجد شن‌های روان احاطه کرده که یادآور شکوه و جلال شهر در طی قرون و اعصار گذشته است. ساختار و معماری مسجد، ستون‌های ستبر آن و وسعت بنای مسجد حکایت از بزرگی و عظمت رضوانشهر در گذشته‌های دور دارد.

آدرس: یزد، 30 کیمتری جاده یزد-میبد، روستای رضوانشهر
منیع: صدا و سیمای مرکز یزد
شایان ذکر است مسجد ریگ رضوانشهر به شماره ۲۴۰۲ مورخ ۴/۵/۸۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است مسجد ریگ رضوانشهر از آثار قرن نهم هجری قمری می باشد که به علت هجوم ریگ، زمان طولانی زیر شن بوده ولی چند سالی است که از زیر شن بیرون آمده است. در اطراف این مسجد تپه های ماسه ای فراوان دیده می شود. محراب این مسجد با کاشی کاری معرق تزیین شده است. به فاصله کمی از این مسجد بقایای آثار دیوار و خانه های بسیار قدیمی به صورت مخروبه دیده می شود.
صفحه قبل