امیر جلالالدّین چقماق شامی توسط شاهرخ تیموری به حکومت یزد منصوب گردید. وی در قرن نهم هجری قمری با کمک همسرش فاطمه خاتون (ستیفاطمه)، در این مکان میدانگاه و در اطراف آن آبانبار، خانقاه، مدرسه، کاروانسرا، چاه آب، بازار و از همه مهمتر در سال 841 هـ.ق مسجد امیر چقماق (مسجد جامع نو) را بنا نهاد. این مسجد دارای گنبدی عظیم و صفّهای عالی و دو شبستان زمستانی و تابستانی است. محراب مسجد دارای سنگ مرمرین زیبایی است که اطراف آن با کاشیهای معرّق تزیین شده و آیاتی از قرآن بر روی آن نقش گردیده است. در قسمت سردر شرقی مسجد بر روی کتیبهای از کاشی معرّق به خط ثلث اثر محمدشاه حکیم، تاریخ ساخت و بانیان این مسجد نوشته شده است.
بقعهی ستی فاطمه نیز علاوه بر مدفن بانی (همسر امیرچقماق) نمونهی منحصر به فرد از تزیینات طلاچسبان و شیوهی گنبد خیارهای است که شیوهی اجرای این گنبد در معماری تیموری ایران حائز اهمیت است و تنها نمونه در کشور محسوب میشود. هم اکنون آب انبار این مجموعه پس از تغییر کاربری به عنوان زورخانه مورد استفادهی دوستداران ورزش باستانی و پهلوانی است. اما آنچه که امروزه به عنوان نماد شهر یزد مطرح گردیده و تحت عنوان مجموعهی امیرچقماق معروف است تکیه یا حسینیهای است که در قرن سیزدهم هجری قمری در مجاورت بازار سنّتی حاجی قنبر احداث شد.
آدرس: یزد، چهارراه شهدا
منبع مطالب: میراث فرهنگی یزد